Bij alles wat wij doen als mensen communiceren we. Dat besef groeit elke dag meer en meer in mij. Niet alleen met woorden. Als we stil zijn, is dat misschien evengoed een boodschap. Tijdens het werk, tijdens de opvoeding van onze kinderen, met je vrienden, je partner, je familie, bij de garagist en de dokter. Het is een essentieel onderdeel van ons bestaan en zó nodig voor ons gevoel van verbinding. Evengoed kan het giftig zijn als het misloopt, communicatie. En niet alleen met anderen zijn we constant aan het communiceren… eens zoveel met onszelf. Herken jij dit misschien? “Lien, djeezes, waarom hebde da nu weer zo gezegd? Had ge u nu ni kunnen inhouden en twee keer nadenken?” of “potverdekke he, da is nu elke keer hetzelfde met mij als ik naar mijn ouders ga”. Of herken jij eerder dit? “Het is oké, Lien, het is echt per ongeluk gebeurd en ik weet dat ik oprecht goede intenties heb” of “Goed gedaan, Lien, je mag trots zijn op jezelf!”.
Ik hoop dat je het met me eens bent, dat communicatie overal aanwezig is. Soms heb ik vanuit die sterke overtuiging dan ook de neiging om anderen aan te moedigen om een cursus verbindende communicatie te volgen. Ik kan zo in de overtuiging zitten dat iedereen er best iets over leert, dat het soms bij de andere anders landt. Zo kreeg ik eens de feedback van een vriendin: “ja, maar ik krijg het idee dat ik het niet goed doe, Lien, omdat je me steeds tips voor cursussen stuurt”. Ik was zo dankbaar dat ze me dit terug gaf en ik kon haar begrijpen… Mijn zorg en willen bijdragen aan haar welzijn, waren niet afgestemd met haar. Hierdoor kan ik me voorstellen dat haar behoeften aan vrijheid en erkenning voor wat zij goed doet, niet ingevuld werden. Toen ze me erover aansprak, werd ik me bewust van mijn eigen behoefte van waaruit ik het deed. Ik wou haar leven aangenamer en lichter maken. Ik bood haar 1 mogelijke strategie aan, zonder te checken wat zij wou. Ik werd er even door wakker geschud.
Naast mijn fan zijn van verbindende communicatie, geloof ik oprecht in verschillende soorten strategieën. Ik heb in mijn leven ook aan zoveel verschillende methodieken en stromingen iets gehad. En in mijn enthousiasme om de wereld een mooiere plek te maken, wil ik anderen inspireren in wat voor mij waardevol was. Het voornaamste wat ik zelf kan doen, is het gedachtengoed van Verbindende communicatie te proberen leven. Mens te zijn, met al mijn gebreken en al mijn schoonheden. Anderen rondom mij laten voelen wat openheid en oprechtheid met een mens kan doen. En als ik openheid schrijf, dan bedoel ik daar niet alleen lieve mooie dingen mee. Openheid gaat ook over uitspreken wat ons dwarszit. Zo sprak ik deze week mijn coördinator aan toen ze iets deed wat ik echt vervelend vond. En laatst voelde ik mij enorm ambetant bij een uitspraak van een vriendin. Ik vond het moeilijk om me uit te spreken tegen haar, uit angst voor afwijzing. Maar wist ook dat als ik het niet deed, het als een stil heet hangijzer tussen ons in zou blijven hangen en ik haar zou gaan ontwijken. Ik wou verbinding met haar, dus ik raapte al mijn moed bij elkaar en vertelde haar dat ik ambetant was om wat ze had gezegd en waarom. Na ons gesprekje kon ik me terug verbinden. Ook met mijn coördinator voel ik dat ik haar kan blijven appreciëren om wat ze goed doet, doordat ik ook durf zeggen wat ik lastig vind. De zin “Verbindende communicatie gaat niet over aardig zijn, maar over écht zijn” ondersteunt me om moed te vinden om te durven spreken.
Maar moet je dan met iedereen in verbinding zijn? Het antwoord op deze vraag was een verlossende ontdekking voor me. Nee! Verbindende communicatie kan je helpen als je verbinding WIL. Want soms willen we dat, maar lukt het ons niet. Maar als we geen verbinding willen, werkt het ook meestal niet. Dan zou je mooi gepolijst wat woorden kunnen zeggen volgens de verschillende aspecten van het gedachtengoed, maar hebben ze meer kans dat ze je verder uit elkaar duwen dan omgekeerd. De kern is je intentie. Maar laat mij nu net geloven dat ieder mens op deze wereld verbinding verlangt. Dat connecties net zo wezenlijk zijn als eten en drinken. En ik hoop oprecht… dat mensen er echt wezenlijk iets aan hebben, als ik hun aanraad om een cursus te volgen. Maar ik raad evengoed soms een cursus yoga, PRH of mindfulness aan. Er zijn heel veel verschillende strategieën om mijn behoefte aan bewustzijn, verbinding en bijdrage in te vullen.
Toch merk ik dat ik de laatste tijd… als een collega me om raad komt vragen, in 90% van de situaties denk: “Ja, dat gaat over communicatie hé.” Communiceren kan je leren. Ik spreek uit eigen ervaring! Ik heb het niet geleerd in een context waar zwijgen goud was. Niet geleerd op school als vak. Maar ben zo dankbaar dat ik het later mocht ontdekken. Ik heb elke dag te oefenen! Te aanvaarden dat ik soms vol oordeel zit en dat dat deel is van mens zijn. Maar het gedachtengoed helpt me om bij mezelf te blijven, voor mezelf op te komen en te groeien. En dat wens ik iedereen toe!
